- Autor: Alina Obidniak
- Wstęp: Janusz Degler
- Ilustracje: 75 czarno-białych
- Data wydania: marzec 2010
- ISBN: 978-83-61835-36-3
- Format: 220×220 mm
- Liczba stron: 278
- Rodzaj oprawy: miękka
Pola energii. Wspomnienia i rozmowy
Alina ObidniakTeatr jest sztuką ulotną. Pamięć o jego twórcach i ich dokonaniach trwa tak długo, jak żyją ludzie, którzy ich pamiętają. Ale pamięć jest ułomna i wybiórcza. Dlatego tak cenne jest wszystko, co tę pamięć utrwala. Taką też rolę spełnić może książka Aliny Obidniak. Zebrane w niej teksty, materiały i najróżniejsze dokumenty tworzą mozaikowy, wielobarwny obraz działalności teatru jeleniogórskiego lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Dla każdego, kto będzie chciał poznać jego dzieje, stanie się niezastąpionym źródłem historycznym.
(fragment Wstępu Janusza Deglera)
Alina Obidniak urodziła się 29 czerwca 1931 roku w Krośnie nad Wisłokiem. Ukończyła studia aktorskie w krakowskiej szkole teatralnej i reżyserskie w moskiewskim instytucie kinematografii oraz w łódzkiej szkole filmowej. Dyrektor i kierownik artystyczny Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu w latach 1964–1970 oraz Teatru im. Cypriana Norwida w Jeleniej Górze w latach 1973–1988 i od maja do grudnia w 2000 roku. Animatorka kultury i działaczka ekologiczna. Inicjatorka Międzynarodowego Festiwalu Teatru Ulicznego w Jeleniej Górze. Twórczyni Laboratorium Samorozwoju. Prezes Stowarzyszenia Centrum Inicjatyw Kulturotwórczych. Pomysłodawczyni projektu „Karkonosze 2000 – Święto Gór” (pod honorowym patronatem Sekretarza Generalnego Rady Europy, Waltera Schwimmera).
Winna jestem czytelnikom wyjaśnienie. W książce brakuje wiążącej całość narracji. W tekstach autorskich powracam do domu rodzinnego, kreślę portrety moich rodziców, siostry i brata, wspominam trudne dzieciństwo i lata szkolne. Ta opowieść pozwala – jak sądzę – zrozumieć powody wyboru drogi życiowej, jaką stały się studia aktorskie, a potem reżyserskie. Osobiste zapiski dotyczą kilku autentycznych zdarzeń oraz spotkań z ludźmi, którzy wiele znaczyli i znaczą w moim życiu. Bez wątpienia jednym z najważniejszych był Jerzy Grotowski, z którym studiowałam w krakowskiej PWST i w roku 1955 wyjechałam na studia reżyserskie w Moskwie.
Alina Obidniak
Rafał Węgrzyniak
Misje Aliny Obidniak
„Teatr” 2010 nr 9, s. 96–97
Pola energii są z wielu powodów książką osobliwą. Wprawdzie na karcie tytułowej jako autorka figuruje Alina Obidniak, lecz jej teksty wypełniają zaledwie czwartą część tomu. Pozostałe materiały ukazują dokonania reżyserki (przede wszystkim jako dyrektora teatru w Jeleniej Górze w latach 1973–1988) wyłącznie w sposób apologetyczny. Są wśród nich – przedrukowane z czasopism bądź okolicznościowych publikacji – wywiady, rozmowy, reportaże i szkice wielu osób. Książkę zamyka zaś obszerny aneks zawierający liczącą blisko dziewięćdziesiąt pozycji korespondencję Jerzego Grotowskiego z Obidniak z lat 1956–1995.
Przeczytaj całą recenzjęJoanna Wichowska
Książka Aliny Obidniak
Dwutygodnik.com, z dnia 2010 nr 5
Książka sygnowana nazwiskiem Aliny Obidniak jest sprytnym szalbierstwem. Staranne, albumowe wydanie, świetna robota redakcyjna: bogaty zbiór archiwalnych zdjęć, pieczołowite przypisy, indeksy i bibliografia. Na okładce: nazwisko autorki, nieznośnie pretensjonalny tytuł (Pola energii) i dyskretnie (w prawym dolnym rogu) wyeksponowana informacja, że w środku znajdziemy listy Jerzego Grotowskiego. Listy zajmują mniej niż jedną trzecią publikacji i zgromadzone zostały w rozdziale „Dodatek”. Szalbierstwo polega na tym, że ktoś skuszony takim bonusem (w końcu prywatna korespondencja Grotowskiego to unikat) musi kupić tom będący właściwie peanem wyśpiewanym samej sobie przez autorkę.
Przeczytaj całą recenzję
Magda Piekarska
Pola energii – wspomnienia i rozmowy Aliny Obidniak
„Gazeta Wyborcza – Wrocław”, 2010, nr 59, z dnia 11 marca
