Zygmunt Molik

W Teatrze Laboratorium miał też swoje największe osiągnięcia jako aktor, spośród których przynajmniej dwa pozostaną w historii teatru: Jakub-Harfiarz w Akropolis wg Wyspiańskiego i Judasz w Apocalypsis cum figuris – ostatnie jego dokonanie aktorskie. […]
Kiedy pojawiła się konieczność wprowadzenia codziennych ćwiczeń w zespole – było to jesienią 1960 roku, w trakcie pracy nad Siakuntalą – Molik zaczął prowadzić pracę nad głosem. To właśnie on sprawdzał działanie słynnych „rezonatorów”, które w latach sześćdziesiątych (zwłaszcza od rozpoczęcia przez zespół zagranicznych podróży i ukazania się angielskiej edycji książki Grotowskiego Ku teatrowi ubogiemu w 1968 roku) wywołały aż tyle zamieszania na całym świecie.